På slutten av 1990-tallet hadde Annie Ernaux et forhold til en tretti år yngre mann. I noen måneder levde hun som den lidenskapelige kvinnen hun var som ung. Slik ble forholdet en reise i tid og en erfaring som hjalp henne over et hinder i forfatterskapet.
Den unge mannen er fortellingen om dette forholdet, og en nøkkel til å forstå Annie Ernaux’ verk, hennes forhold til tid, minner og skriving.
På slutten av 1990-tallet hadde Annie Ernaux et forhold til en tretti år yngre mann. I noen måneder levde hun som den lidenskapelige kvinnen hun var som ung. Slik ble forholdet en reise i tid og en erfaring som hjalp henne over et hinder i forfatterskapet.
Den unge mannen er fortellingen om dette forholdet, og en nøkkel til å forstå Annie Ernaux’ verk, hennes forhold til tid, minner og skriving.
In lijn met [b:Mémoire de fille|38889468|Mémoire de fille|Annie Ernaux|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1519880546l/38889468.SY75.jpg|50107801] en [b:Het voorval|60244571|Het voorval|Annie Ernaux|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1643568058l/60244571.SY75.jpg|805808] werpt Annie Ernaux (1940) ook in De jongeman een blik op haar verleden: ‘Als ik de dingen die ik meemaak niet opschrijf, zijn ze niet af, dan zijn ze alleen maar geleefd.’ In iets meer dan dertig pagina’s vertelt ze over haar verhouding als vrouw van vijftignogwat met een student van dertig jaar jonger. Dat levert een paar boeiende reflecties op, zoals het gebrek aan sociale acceptatie en de manier waarop zijn armoedige, ‘volkse’ manieren haar aan haar eigen jeugd herinneren.
Hij belichaamde de herinnering aan mijn eerste wereld. In je koffie roeren zodat het suikerklontje vlugger smelt, je spaghetti fijnsnijden, een appel in partjes verdelen die je vervolgens aan de punt van een mes prikt, stuk voor stuk gebaren die ik vergeten was en, verwarrend …
Nederlands (English below)
In lijn met [b:Mémoire de fille|38889468|Mémoire de fille|Annie Ernaux|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1519880546l/38889468.SY75.jpg|50107801] en [b:Het voorval|60244571|Het voorval|Annie Ernaux|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1643568058l/60244571.SY75.jpg|805808] werpt Annie Ernaux (1940) ook in De jongeman een blik op haar verleden: ‘Als ik de dingen die ik meemaak niet opschrijf, zijn ze niet af, dan zijn ze alleen maar geleefd.’ In iets meer dan dertig pagina’s vertelt ze over haar verhouding als vrouw van vijftignogwat met een student van dertig jaar jonger. Dat levert een paar boeiende reflecties op, zoals het gebrek aan sociale acceptatie en de manier waarop zijn armoedige, ‘volkse’ manieren haar aan haar eigen jeugd herinneren.
Hij belichaamde de herinnering aan mijn eerste wereld. In je koffie roeren zodat het suikerklontje vlugger smelt, je spaghetti fijnsnijden, een appel in partjes verdelen die je vervolgens aan de punt van een mes prikt, stuk voor stuk gebaren die ik vergeten was en, verwarrend genoeg, bij hem terugzag.
Helaas blijft het hierbij: De jongeman is aardig, maar heeft te weinig vlees op de botten om werkelijk te boeien. Dat het als aparte uitgave is verschenen, zal met de populariteit van de Nobelprijswinnaar te maken hebben gehad.
English
Annie Ernaux’s style is dear to me: her frank and self-examining writing is both fascinating and moving. Compared to A Girl’s Story and Happening however, The Young Man is rather disappointing. The story is too short to make an impression; Ernaux could have gotten much more out of the subject – a love affair between an older woman and a student. Pity.