User Profile

Een vrij bloederig en gewelddadig verhaal, en het plot is ook niet heel erg sterk, maar toch bevat het boek genoeg scherpe observaties en zelfs wat humor om het ruim voldoende te recenseren. Eentje om ondanks alles toch nog eens te herlezen.

Als het aan Márquez had gelegen was deze roman nooit verschenen. Gelukkig dachten zijn zonen er anders over. Natuurlijk is het niet zijn beste werk maar het alleszins vermakelijk leesvoer.

Een leestip van Maarten (filmvanalledag) en als ebook van de bibliotheek geleend. Gelezen via de onlinebibliotheek app wat geen onverdeeld genoegen was, reclame tussendoor, bladzijden die verspringen, telkens herladen als je de app even sluit.

Inhoudelijk wel aardig, maar soms ook wel wat aanstellerig. Raoul de Jong is duidelijk van een andere generatie dan ik.

Vier verhalen uit het Duniverse. Drie die zich afspelen rond het eerste Dune boek en zorgen voor een verrassende diepgang, met veel plezier gelezen. Het laatste verhaal speelt zich daar ver voor af, dichter na de Battle of Corrin. Net als het door mij eerder gelezen The Butlerian Jihad toch echt een stuk minder. Die hele voorgeschiedenis boeit toch een stuk minder, het blijft toch een beetje b-kwaliteit Dune.

Een Engelse pelgrimage luidt de ondertitel, maar het boek is veel meer dan dat. Net als eerder dit jaar met Het blinde licht van Benjamin Labatut betreft het een roman, al lijkt het non-fictie. Ook dit boek is een mix van feiten en fictie, maar veel overtuigender gebracht. Ook hier is het lastig te achterhalen wat nu fictief is en wat echt, maar het stoort veel minder. De hoofdpersoon, die opvallend veel op de schrijver lijkt, wandelt door het graafschap Suffolk, vermeldt wat hij ziet maar heeft ook allerlei associaties die leiden naar Belgisch Kongo, de beide wereldoorlogen, de zijdeproductie, de opiumoorlog in China, schrijvers, schilders en andere kunstenaars. Een boek om in door te blijven wandelen.

Fascinerende feiten maar weinig samenhang in het overkoepelend verhaal. Na lezing blijft het gevoel dat er meer in had gezeten. Welke onvoorstelbare wereld er achter je scherm zit word niet duidelijk.

Alleen een verzameling korte biografieën zou een saai boek opgeleverd hebben, de persoonlijke verhalen van Fred van Doorn over zijn bezoeken aan concerten en platenzaken zorgen niet alleen voor een mooi tijdsbeeld maar tonen ook de liefde voor zijn onderwerp.