Po piśmie

Zbiór różnych esejów z różnych czasów, któremu nie mogę wystawić wspólnej oceny. Niektóre bardzo trafione, inne ciekawe, ale (w szczegółach z mojego własnego pola) błędne, i o - mam mocną nadzieję - nietrafionych konkluzjach. Tytułowy esej bardzo pesymistyczny w końcowej wymowie.

Ciekawie byłoby zobaczyć polemikę między Dukajem a Wattsem na temat natury świadomości, podchodzą do tematu z bardzo różnych perspektyw, obaj z mocną podbudową naukową - ale z różnych dziedzin, nigdy się nie zazębiając.

Intelektualna podróż opisana charakterystycznym językiem. Przyjemna w odbiorze wizja, tak wiele tu różnych wpływów (jakichkolwiek), które autor zebrał, przyswoił i przez siebie przesiał. Mnóstwo ciekawych spraw do dalszego zgłębienia.