Winfred reviewed Kroniek van Madoc by Hubert Lampo (Meulenhoff editie ;)
None
2 stars
Een boeiend gegeven: de grootste Nederlandstalige dichter van de middeleeuwen, die ons één werk heeft nagelaten, Van den vos Reynaerde, dat zijn naam vermeldt: Willem, en het feit dat hij een ander boek schreef, Madoc(ke), waar hij vaak om wakker lag. Van Maerlant vermeldt nog 'Madocke's droom' , en dat is zo'n beetje alles wat er van over is. Dit boekje doet verslag van een speurtocht naar Madocke, en gaandeweg heb ik het nodige van Madoc opgestoken, spannender dan ik had gedacht: een Welsche prins, die rond 1170 naar Amerika gevaren zou zijn, weer terugkwam, en met een aantal vrijwilligers het nieuwe land ging bevolken. Natuurlijk geen spoor van Willems werk, hoewel Lampo zijn best doet om hem beter te plaatsen/identificeren (een van de meest speculatieve delen van het boek), en ook Madoc zelf blijft een mistig figuur. Helaas is het boek rommelig, zuur, denigrerend over andere auteurs, en onvoldoende …
Een boeiend gegeven: de grootste Nederlandstalige dichter van de middeleeuwen, die ons één werk heeft nagelaten, Van den vos Reynaerde, dat zijn naam vermeldt: Willem, en het feit dat hij een ander boek schreef, Madoc(ke), waar hij vaak om wakker lag. Van Maerlant vermeldt nog 'Madocke's droom' , en dat is zo'n beetje alles wat er van over is. Dit boekje doet verslag van een speurtocht naar Madocke, en gaandeweg heb ik het nodige van Madoc opgestoken, spannender dan ik had gedacht: een Welsche prins, die rond 1170 naar Amerika gevaren zou zijn, weer terugkwam, en met een aantal vrijwilligers het nieuwe land ging bevolken. Natuurlijk geen spoor van Willems werk, hoewel Lampo zijn best doet om hem beter te plaatsen/identificeren (een van de meest speculatieve delen van het boek), en ook Madoc zelf blijft een mistig figuur. Helaas is het boek rommelig, zuur, denigrerend over andere auteurs, en onvoldoende onderlegd zoals Maartje Draak in een vernietigende recensie in De Gids van 1976 overduidelijk maakt.