Laurens van den Broek reviewed Solar Bones by Mike McCormack
Review of 'Solar Bones' on 'Goodreads'
5 stars
In een terminal van Heathrow Airport, slenterend tijdens een van de zeven uren vertraging die mijn vlucht naar Japan rijk was, liep ik naar een boekenwinkeltje. Alleen om de tijd te doden, zei ik tegen mezelf, niet om boeken te kopen. Achteraf ben ik blij dat ik mezelf niet kon inhouden. Ik kocht twee boeken: The Tobacconist door Robert Seethaler en Solar Bones van de Ierse schrijver Mike McCormack. Van beide boeken noch de schrijvers wist ik iets, wat de aanschaf een gok maakte. Eentje die geweldig uitpakte!
Hoewel ik The Tobacconist jaren later nog steeds moet lezen, durf ik Solar Bones een zeer geslaagd experiment noemen. Het hele boek bestaat namelijk uit één (ja, dat lees je goed) lange zin. Naar mijn mening is dat geen goedkope truc, maar een stijloefening die iets toevoegt aan het verhaal. De meanderende manier van schrijven - fragmentarisch en anekdotisch - wordt gewaarborgd …
In een terminal van Heathrow Airport, slenterend tijdens een van de zeven uren vertraging die mijn vlucht naar Japan rijk was, liep ik naar een boekenwinkeltje. Alleen om de tijd te doden, zei ik tegen mezelf, niet om boeken te kopen. Achteraf ben ik blij dat ik mezelf niet kon inhouden. Ik kocht twee boeken: The Tobacconist door Robert Seethaler en Solar Bones van de Ierse schrijver Mike McCormack. Van beide boeken noch de schrijvers wist ik iets, wat de aanschaf een gok maakte. Eentje die geweldig uitpakte!
Hoewel ik The Tobacconist jaren later nog steeds moet lezen, durf ik Solar Bones een zeer geslaagd experiment noemen. Het hele boek bestaat namelijk uit één (ja, dat lees je goed) lange zin. Naar mijn mening is dat geen goedkope truc, maar een stijloefening die iets toevoegt aan het verhaal. De meanderende manier van schrijven - fragmentarisch en anekdotisch - wordt gewaarborgd door een reden die zich pas laat in het verhaal aan de lezer voordoet. Ik zag hem niet aankomen, wat voor mij de ervaring zo overdonderend maakte. Wegens de grote stapel ongelezen boeken naast mijn bed, waar The Tobacconist onderdeel van is, heb ik me nog niet aan een tweede lezing van Solar Bones gewaagd. Duidelijk is in elk geval dat het boek een plekje in mijn boekenkast heeft verdiend, of het nu een tweede lezing waard is of niet.
