Bosgarren atala; Lehen liburua: "Umeei gustatzen zaie beraien burua gordetzea, lur azpian ezkutatzen dira edo, bestela, zuhaitzetara igota gozatzen dute. Baina ez dute hemen egon nahi, gure munduan, mundu errealean. Nahiago dituzte irudimenezkoak, maite dute desberdintasuna. Denborarekin tasun horiek guztiak galduz joaten gara, bihurtzen gara lurrari lotuago, estatikoago, aspergarriago. Eta alegiazko munduekin amets egiteko dohain hori galtzen denean, orduan, esango nuke hiltzen hasten garela."