Ja, hum. Hoe meer boeken ik van Niewierra lees, hoe meer ik me aan haar schrijfstijl ga ergeren. De plot is interessant genoeg - vrouw ontdekt dat haar Bosnische man die onverwacht zelfmoord pleegde niet is wie hij altijd heeft gezegd - en er worden interessante vragen opgeworpen over schuld en boete tegen de achtergrond van oorlogsmisdrijven in voormalig Joegoslavië. Alleen jammer dat het in zo'n afgrijselijke Libelle-zomerlezen-stijl is geschreven. Het bestaat vooral uit innerlijke monoloog, huilbuien en af en toe een knullige moordaanslag. Om van de appjes met emoticons nog maar te zwijgen. Sterretje erbij omdat de (meeste) "slechteriken" diepgang en nuance hebben, maar dan nog geen meesterwerk, thrillerprijs of geen thrillerprijs.