Bijzonder vind ik het zelf dat ik het toch vier sterren gegeven heb. Na de eerste bijna honderd pagina's dacht ik er serieus over te stoppen met het boek vanwege de ontzettende ellende waar je over leest. Ellende waar geen eind aan kan komen, lijkt het. Toch las ik verder en ging het verhaal me steeds meer bezighouden. Beetje bij beetje lukt het de jonge hoofdpersoon toch zich te ontwikkelen ondanks zijn leven in een achterbuurt (jaren 80), een alcoholische moeder, vaak geen eten in huis, en een eerst vreemdgaande en later half verdwenen vader.