RexLegendi reviewed Een beloofd land by Barack Obama
Review of 'Een beloofd land' on 'Goodreads'
4 stars
Waar mogelijk wilde ik de lezers een gevoel geven hoe het is om de president van de Verenigde Staten te zíjn.
Normaal gesproken mijd ik autobiografieën, zeker die van politici, omdat de schrijvers ervan er hun eigen agenda op nahouden en dikwijls hun straatje willen schoonvegen. Hoewel ook oud-president Barack Obama (1961) zich hier op zijn subtiele manier schuldig aan maakt, was ik vanwege zijn statuur en staat van dienst nieuwsgierig naar zijn verhaal. Een beloofd land bood me meer dan dat: Obama blijkt een geweldig schrijver, die het mogelijk machtigste ambt van de wereld tot menselijke proporties terugbrengt.Met Een beloofd land zet Obama zichzelf vooral neer als de intellectuele president, die al tijdens zijn presidentschap probeerde de gebeurtenissen en de wereld om hem heen te verklaren. Daarbij is hij uitgesproken positief over anderen, zij het dat menig Republikein, Wall Streetdirecteur en dictator er bekaaid van afkomt. Obama geeft …
Waar mogelijk wilde ik de lezers een gevoel geven hoe het is om de president van de Verenigde Staten te zíjn.
Normaal gesproken mijd ik autobiografieën, zeker die van politici, omdat de schrijvers ervan er hun eigen agenda op nahouden en dikwijls hun straatje willen schoonvegen. Hoewel ook oud-president Barack Obama (1961) zich hier op zijn subtiele manier schuldig aan maakt, was ik vanwege zijn statuur en staat van dienst nieuwsgierig naar zijn verhaal. Een beloofd land bood me meer dan dat: Obama blijkt een geweldig schrijver, die het mogelijk machtigste ambt van de wereld tot menselijke proporties terugbrengt.Met Een beloofd land zet Obama zichzelf vooral neer als de intellectuele president, die al tijdens zijn presidentschap probeerde de gebeurtenissen en de wereld om hem heen te verklaren. Daarbij is hij uitgesproken positief over anderen, zij het dat menig Republikein, Wall Streetdirecteur en dictator er bekaaid van afkomt. Obama geeft veel details, wat doet vermoeden dat hij iets van een dagboek moet hebben bijgehouden; ondanks de omvang van het boek, beslaat het slechts zijn weg naar het presidentschap en zijn eerste termijn, tot aan de dood van Osama Bin Laden op 2 mei 2011. Sommige passages bevatten zoveel namen, dat ze hoogstens voor ingewijden en politieke junkies interessant zijn. In zijn inleiding geeft Obama overigens zelf al toe dat het boek korter had gekund.Het is een verdienste dat Een beloofd land vaak ontroerend en soms zelfs uitgesproken grappig is. Hoewel Obama behoedzaam schrijft, ongetwijfeld wetende dat zijn uitspraken ook nu nog veel stof kunnen doen opwaaien, klapt hij ook uit de school over verscheidene gesprekken op het hoogste diplomatieke niveau. Op die manier geeft Obama een zeldzaam beeld van de macht en onmacht van de Verenigde Staten als superpower. Verder maken zijn reflecties op het belang van beeldvorming, de onophoudelijke stroom van nieuwe crises die zijn aandacht vragen en de balans tussen het nastreven van idealen en het voeren van Realpolitik de negenhonderd pagina’s tot een boeiend geheel.Een minpunt is dat de Nederlandse vertaling veel slordigheden bevat, al zal het niet eenvoudig zijn geweest om in krappe tijd zoveel pagina's te hebben moeten vertalen.