RexLegendi reviewed Tot ziens daarboven by Pierre Lemaitre
Review of 'Tot ziens daarboven' on 'Goodreads'
2 stars
Het zal mijn aversie zijn jegens schrijvers die hun publiek menen te moeten amuseren met flauwgrappige toespelingen, want de charme van het veelgeprezen Tot ziens daarboven (originele titel: Au revoir là-haut) ging aan mij geheel voorbij. Hoewel Pierre Lemaitre met het scenario voor de verfilming van Couleurs de l’incendie (2022) recent liet zien oog te hebben voor plot, ontbreekt een soortgelijke scherpte in het boek waarmee hij in 2013 nota bene de Prix Goncourt won.
Het verhaal over de jonge oorlogsveteranen Albert Maillard en Édouard Péricourt is bij vlagen spannend of ontroerend. De jongens weten weinig van het leven wanneer ze terechtkomen in de loopgraven, maar krijgen na de Eerste Wereldoorlog een kans op een nieuw leven die ze aangrijpen voor een zwendelpraktijk waar Boorman in [b:Lijmen / Het Been|57656556|Lijmen / Het Been|Willem Elsschot|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1617788983l/57656556.SY75.jpg|2753126] van zou glunderen. Lemaitre maakt van Édouard een mysterieus en tragisch personage door …
Het zal mijn aversie zijn jegens schrijvers die hun publiek menen te moeten amuseren met flauwgrappige toespelingen, want de charme van het veelgeprezen Tot ziens daarboven (originele titel: Au revoir là-haut) ging aan mij geheel voorbij. Hoewel Pierre Lemaitre met het scenario voor de verfilming van Couleurs de l’incendie (2022) recent liet zien oog te hebben voor plot, ontbreekt een soortgelijke scherpte in het boek waarmee hij in 2013 nota bene de Prix Goncourt won.
Het verhaal over de jonge oorlogsveteranen Albert Maillard en Édouard Péricourt is bij vlagen spannend of ontroerend. De jongens weten weinig van het leven wanneer ze terechtkomen in de loopgraven, maar krijgen na de Eerste Wereldoorlog een kans op een nieuw leven die ze aangrijpen voor een zwendelpraktijk waar Boorman in [b:Lijmen / Het Been|57656556|Lijmen / Het Been|Willem Elsschot|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1617788983l/57656556.SY75.jpg|2753126] van zou glunderen. Lemaitre maakt van Édouard een mysterieus en tragisch personage door zijn familiegeschiedenis en verminkingen. Helaas loopt het verhaal spaak. Doordat Lemaitre teveel uitlegt (tell don’t show), komt het boek niet tot een climax. Zijn stijl is vlot maar nonchalant en zelfs wat truttig. Schurk Henri D’Aulnay-Pradelle heeft bovendien een te omvattende rol om geloofwaardig te zijn, al waardeerde ik de poging van de schrijver om uiteen te zetten hoe waarheid en mythe naast elkaar staan in de geschiedvertelling. Tot ziens daarboven was aardig voor tussendoor, maar niet meer dan dat.
