Prosochē

Κλασικός Σκαμπαρδώνης με τοποθέτηση προϊόντων σχεδόν σε κάθε διήγημα (περπατούσε στους μεγάλους διαδρόμους του σούπερ μάρκετ "Μασούτης" και παρατήρησε τις νέες γεύσεις της "ΕΨΑ"), ιστορίες τραβηγμένες από τα μαλλιά (γάιδαροι που ανατινάζονται στον αέρα, μοναχοί που κάνουν διάδρομο στο κελί τους ψέλνοντας το Κύριε Ελέησον, ο βασιλιάς Παύλος που κάνει κρυφά μεροκάματα σε συνεργείο κοντά στο Electra Palace, οι Κ/Σ (δεν τους έγραψε έτσι) που κάνουν μαζική επιδρομή για να κλέψουν, στρατολογήσουν με το ζόρι και "τιμωρήσουν τους αντιδραστικούς", αλλά αντιστέκονται "οι κάτοικοι", τσολιάδες που συνεχίζουν το βήμα πάνω στο καπό αυτοκινήτου παράνομα παρκαρισμένου- φαντασίωση προφανώς) και άφθονες άκυρες παρομοιώσεις και εκφρασεις (τα άπλυτα (?) σύννεφα, η τρομπέτα που έπαιζε στιβαρά, δυνατά, παθητικά (?), ο ουρανός που έμοιαζε με ψευδοροφή από γύψο και κάτι τέτοια.

Από ένα σημείο και μετά απλά περιμένεις. Πάντως το "Γλυκισματοπωλείον Les Fleurettes" ήταν καλό.

Άσε δεν το γράφω