Il Raccontatore reviewed Hē aderphē mou by Stauros Zoumpoulakēs
Review of 'Hē aderphē mou' on 'Goodreads'
3 stars
Το βιβλίο περιγράφει δυο πόνους: τον πόνο του συγγραφέα για τον πόνο της αδερφής του. Με αυτήν την έννοια είναι η παράλληλη και διασταυρούμενη ιστορία δυο αδερφών, της Γιούλας και του Σταύρου, από τα πρώτα χρόνια μέχρι την βαθιά ενηλικίωση, ιστορία που κεντρικό θέμα έχει τη διάγνωση της αδερφής με βαριά επιληψία και τη διαχείριση αυτής της συμφοράς και από 'κείνη και από 'κείνον.
Αν και τυπικά πρωταγωνίστρια είναι η αδερφή, ο αναγνώστης ακολουθεί όλη την ψυχολογική πορεία του αφηγητή, από το σοκ μέχρι την ορθολογικοποίηση. Ο χρόνος περνάει με τις σκέψεις να αλλάζουν και εδώ παρατηρούμε όχι μόνο την αλλαγή της ζωής μιας αγαπημένης οικογένειας που ένα μέλος της διαγνώσκεται με βαριά ασθένεια σε νεαρή ηλικία, αλλά και το σταδιακό χτίσιμο της ψυχολογικής άμυνας των υπολοίπων. Και η άμυνα αυτή έχει διαφορετικές όψεις• από την στενή προσέγγιση στη θρησκεία, μέχρι την αποστασιοποίηση από αυτή. Ο καθένας χρησιμοποιεί τα ερεθίσματα …
Το βιβλίο περιγράφει δυο πόνους: τον πόνο του συγγραφέα για τον πόνο της αδερφής του. Με αυτήν την έννοια είναι η παράλληλη και διασταυρούμενη ιστορία δυο αδερφών, της Γιούλας και του Σταύρου, από τα πρώτα χρόνια μέχρι την βαθιά ενηλικίωση, ιστορία που κεντρικό θέμα έχει τη διάγνωση της αδερφής με βαριά επιληψία και τη διαχείριση αυτής της συμφοράς και από 'κείνη και από 'κείνον.
Αν και τυπικά πρωταγωνίστρια είναι η αδερφή, ο αναγνώστης ακολουθεί όλη την ψυχολογική πορεία του αφηγητή, από το σοκ μέχρι την ορθολογικοποίηση. Ο χρόνος περνάει με τις σκέψεις να αλλάζουν και εδώ παρατηρούμε όχι μόνο την αλλαγή της ζωής μιας αγαπημένης οικογένειας που ένα μέλος της διαγνώσκεται με βαριά ασθένεια σε νεαρή ηλικία, αλλά και το σταδιακό χτίσιμο της ψυχολογικής άμυνας των υπολοίπων. Και η άμυνα αυτή έχει διαφορετικές όψεις• από την στενή προσέγγιση στη θρησκεία, μέχρι την αποστασιοποίηση από αυτή. Ο καθένας χρησιμοποιεί τα ερεθίσματα που δέχτηκε στην παιδική ηλικία, όμως ο συγγραφέας προσπαθεί να τα υπερβεί:
"Η αμφιβολία για τον θεό κάνει συχνά ν' ακούς καθαρότερα τη φωνή του ανθρώπινου πόνου, ενώ η ακλόνητη και αρραγής πίστη δεν αφήνει πολλές φορές να ακουστεί η απόγνωση και η οιμωγή" (σ.32)
Ο συγγραφέας, και για τούτο αφιερώνει πολλές λέξεις στο 69 σελίδων κείμενό του, φιλοσοφεί πάνω στον πόνο και στον θεό. Πάνω στην αδικία και την προσαρμοστικότητα του ανθρώπου.