Review of "Gulliver's Travels (Vintage Classics)" on 'Goodreads'
3 stars
[…] a crew of pyrates are driven by a storm they know not whither; at length a boy discovers land from the top-mast; they go on shore to rob and plunder; they see an harmless people, are entertained with kindness, they give the country a new name, they take formal possession of it for the king, they set up a rotten plank or a stone for a memorial, they murder two or three dozen of the natives, bring away a couple more by force for a sample, return home, and get their pardon.
Sinds de publicatie van Gulliver’s travels in 1726 zijn bijna drie eeuwen verstreken. Ik kende slechts de kinderversie van het eerste van de vier verhalen, waarin Lemuel Gulliver na een schipbreuk aanspoelt op het eiland van de Lilliputters. Ook de andere delen zijn het best te karakteriseren als zeemansverhalen, maar dan wel met een sterke nadruk op …
[…] a crew of pyrates are driven by a storm they know not whither; at length a boy discovers land from the top-mast; they go on shore to rob and plunder; they see an harmless people, are entertained with kindness, they give the country a new name, they take formal possession of it for the king, they set up a rotten plank or a stone for a memorial, they murder two or three dozen of the natives, bring away a couple more by force for a sample, return home, and get their pardon.
Sinds de publicatie van Gulliver’s travels in 1726 zijn bijna drie eeuwen verstreken. Ik kende slechts de kinderversie van het eerste van de vier verhalen, waarin Lemuel Gulliver na een schipbreuk aanspoelt op het eiland van de Lilliputters. Ook de andere delen zijn het best te karakteriseren als zeemansverhalen, maar dan wel met een sterke nadruk op de staatsinrichting en beleefdheidsvormen in de landen waar Gulliver terechtkomt en op het belang van een degelijk kostuum.Op zich vond ik de gebeurtenissen in het land van de reuzen, op het vliegende eiland, in de landen van wetenschap en magie en in het land van de Houyhnhnms aardig, maar niet overweldigend en soms zelfs wat oeverloos. Gelukkig schreef Jonathan Swift met veel humor. Zijn protagonist Gulliver is het grootste deel van de roman niet meer dan een vlak personage, tot hij in het laatste hoofdstuk een afkeer krijgt jegens de Yahoo en met een bezwaard gevoel huiswaarts keert. Zo maakt Swift van diens logboek een roman, waarin hij eigentijdse Europese ideeën over goddelijke rechten op nieuwe koloniën scherpzinnig aanvecht. Overigens sprak het wel tot de verbeelding om een boek te lezen waarin Nieuw Holland en Van Diemens Land nog op de kaart staan.
In speaking, [the Houyhnhnms] pronounce through the nose and throat, and their language approacheth nearest to the High-Dutch or German, of any I know in Europe; but is much more graceful and significant. The Emperor Charles V. made almost the same observation, when he said, that if he were to speak to his horse, it should be in High-Dutch.
