Gustave Blåbær reviewed Le jeune homme by Annie Ernaux
C'est génial mais c'est vraiment court.
4 stars
Frustrée que l'histoire s'arrête au bout de 40 pages, le format est curieux.
English language
Published 2023 by Fitzcarraldo Editions.
Frankreich, 1990er: Annie beginnt eine Liaison mit einem jungen Mann: fast dreißig Jahre jünger als sie. A. wohnt in Rouen, die Stadt, in der sie selbst in den 1960er Jahren studiert hat und erlebt dort das jugendlich Provisorische ihrer eigenen Vergangenheit wieder: Matratze auf dem Boden, vorhanglose Fenster und kaputte Herdplatten. Im Austausch für das, was A. ihr an Gefühlen gibt, geht sie mit ihm auf Reisen nach Venedig und Madrid. Doch der Gang in die Öffentlichkeit zerrüttet die private Welt… (Verlagstext)
Frustrée que l'histoire s'arrête au bout de 40 pages, le format est curieux.
Nederlands (English below)
In lijn met [b:Mémoire de fille|38889468|Mémoire de fille|Annie Ernaux|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1519880546l/38889468.SY75.jpg|50107801] en [b:Het voorval|60244571|Het voorval|Annie Ernaux|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1643568058l/60244571.SY75.jpg|805808] werpt Annie Ernaux (1940) ook in De jongeman een blik op haar verleden: ‘Als ik de dingen die ik meemaak niet opschrijf, zijn ze niet af, dan zijn ze alleen maar geleefd.’ In iets meer dan dertig pagina’s vertelt ze over haar verhouding als vrouw van vijftignogwat met een student van dertig jaar jonger. Dat levert een paar boeiende reflecties op, zoals het gebrek aan sociale acceptatie en de manier waarop zijn armoedige, ‘volkse’ manieren haar aan haar eigen jeugd herinneren.
Hij belichaamde de herinnering aan mijn eerste wereld. In je koffie roeren zodat het suikerklontje vlugger smelt, je spaghetti fijnsnijden, een appel in partjes verdelen die je vervolgens aan de punt van een mes prikt, stuk voor stuk gebaren die ik vergeten was en, verwarrend genoeg, …
Nederlands (English below)
In lijn met [b:Mémoire de fille|38889468|Mémoire de fille|Annie Ernaux|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1519880546l/38889468.SY75.jpg|50107801] en [b:Het voorval|60244571|Het voorval|Annie Ernaux|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1643568058l/60244571.SY75.jpg|805808] werpt Annie Ernaux (1940) ook in De jongeman een blik op haar verleden: ‘Als ik de dingen die ik meemaak niet opschrijf, zijn ze niet af, dan zijn ze alleen maar geleefd.’ In iets meer dan dertig pagina’s vertelt ze over haar verhouding als vrouw van vijftignogwat met een student van dertig jaar jonger. Dat levert een paar boeiende reflecties op, zoals het gebrek aan sociale acceptatie en de manier waarop zijn armoedige, ‘volkse’ manieren haar aan haar eigen jeugd herinneren.
Hij belichaamde de herinnering aan mijn eerste wereld. In je koffie roeren zodat het suikerklontje vlugger smelt, je spaghetti fijnsnijden, een appel in partjes verdelen die je vervolgens aan de punt van een mes prikt, stuk voor stuk gebaren die ik vergeten was en, verwarrend genoeg, bij hem terugzag.