User Profile

Een heel bijzonder boek. Een roman van meer dan duizend jaar oud, geschreven door een vrouw, zo'n vijftienhonderd bladzijden lang. Maar het echt bijzondere is de samenleving die in het boek wordt beschreven, die van het keizerlijk hof en de hoge adel in Japan. Staatszaken lijken er niet toe te doen. De heren aan het hof wijden zich, als ze niet achter de vrouwen aan zitten, aan kalligrafie, muziek maken, de schilderkunst. Ze dossen zich uit in prachtige gewaden. Ze schrijven brieven met gedichten om iemand het hof te maken, en ook andere gesprekken worden regelmatig gevoerd in de vorm van gedichten vol beeldspraak. Het is prachtig geschreven en je valt van de ene verbazing in de andere. Het boek is wel wijdlopig en nogal repetitief, het heeft een onafzienbare lijst personages, en het is niet zo makkelijk je in die personages te verplaatsen. Ik heb nu de eerste twee delen gelezen en moet een paar andere boeken lezen; of ik aan de delen 3 en 4 nog ga toekomen weet ik niet.

Een soort feelgoed coming-of-age roman. Tomoko gaat een jaartje in het gezin van haar oom en tante wonen. Haar schatrijke oom kan alles, het zieke nichtje wordt een vriendin, de man van de bibliotheek wordt een geheime crush, het nichtje gaat op een nijlpaard naar school, er is een lieve oma en er het personeel is hondstrouw. Het gezin lijkt prettig onaangepast. Maar er zitten donkere randjes aan: waarom is oom zo vaak weg, waarom drinkt tante? Het gezin ontfermt zich over Tomoko. Maar Tomoko, onbedorven en lief als ze is, ontfermt zich ook over het gezin en weet een aantal plooien glad te strijken. Op een bepaalde manier hartverwarmend, maar een beetje te soft en goedgelovig naar mijn smaak.

Prachtig boek. Op zoek naar levenslessen zoekt (en vindt) een jonge man een oudere gidsfiguur. Maar de gids weet allerminst hoe te leven: zijn leven is leeg, hij gaat gebukt onder gevoelens van minderwaardigheid en heeft een ongelukkig huwelijk. Na een dramatisch afgelopen vriendschap tijdens zijn studietijd leeft hij een leven verpletterd door schuldgevoel. Eén van die boeken waarbij je de hoofdpersoon zou willen toeschreeuwen: probeer eens aan iemand te vertellen hoe je voelt, dat helpt echt. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Bijzonder dat een boek uit een samenleving en cultuur die zo van de onze verschilt, met uiterst gedateerde maatschappelijke normen, je zo kan raken.