Zoals de titel suggereert donkere verhalen: verhalen waarin het vaak lang duurt voor je begrijpt wie wie is en in welke verhouding de personages tot elkaar staan. En dan moet je nog proberen te doorgronden wat er onder de verhaallaag ligt; wat is er gebeurd, waarom reageren de personages zoals ze doen? Het zijn maar zelden harmonische verhoudingen die we aantreffen. Het laatste verhaal heet 'Nosotros, los náufragos' (Wij, de schipbreukelingen) en dat somt de sfeer wel op. De verhalen zijn niet slecht, maar het boek leidt aan het euvel van veel verhalenbundels (waar ik dus ook niet zo'n fan van ben): de personages (of het thema, het centrale conflict) krijgen niet de tijd om indruk te maken.