Sinds [b:De herinnerde soldaat|49014054|De herinnerde soldaat|Anjet Daanje|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1582820144l/49014054.SY75.jpg|74436449] in 2019 op de longlist voor de Libris Literatuurprijs verscheen en NRC-recensent Thomas de Veen haar werk steeds enthousiaster begon aan te bevelen, is de ster van Anjet Daanje rijzende. Volkomen terecht: Het lied van ooievaar en dromedaris is het derde boek dat ik van haar las en beslist één van de mooiste op mijn leeslijst.

Het boek bestaat uit elf verhalen, aangevuld met fragmenten van en over de fictieve negentiende-eeuwse schrijver Eliza May Drayden. Sommige verhalen gaan over personages die op één of andere manier iets te maken hadden met Eliza, van de aflegger van haar lijk tot de tweede vrouw van haar zwager en de dochter van haar biografe. Andere verhalen zijn thematisch met haar verbonden, zoals de zussen Dora en Ruth wiens rollenspel veel weg heeft van dat van Eliza en haar zus Millicent. Eén van de geestigste vond ik dat over de zusjes Lena en Penny, die als één persoon door het leven gaan. Gezamenlijk beslaan de verhalen twee eeuwen: het laatste eindigt in 2030.

Daanje baseerde Eliza op Emily Brontë, schrijver van [b:Wuthering heights|6185|Wuthering Heights|Emily Brontë|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1630501681l/6185.SY75.jpg|1565818] (1847). Door in één lange adem elf korte verhalen te vertellen werpt Daanje op uiteenlopende manieren licht op de overlevering van het werk en leven van Eliza zonder haar centraal te stellen. De verhalen zijn even intiem en intrigerend als spannend: Daanje is volgens mij één van de fantasierijkste schrijvers van het moment.

Afgezien van Eliza ontbreekt een rode draad, tenzij het de dood is die in elk verhaal tekeergaat. In geen ander boek ben ik zoveel grafleggingen tegengekomen. Over de eeuwen heen laat Daanje bovendien zien hoe de mos en de emancipatie van de vrouw voortschrijden. Ik heb intens veel plezier gehad van dit prachtige boek.