Op de achterkaft van The guest list (2020) van de jonge Engelse schrijver Lucy Foley vergelijkt een kennelijk bekend persoon het boek met het werk van Agatha Christie (1890-1976). Nu heb ik sinds mijn jeugd een zwak voor het werk van Christie, dus de verleiding was groot. Helaas maakt het boek de verwachting niet waar: het is beslist vlot geschreven en halverwege wilde ik per se weten hoe het plot in elkaar stak, maar daarvoor moest ik me wel met ergernis door de clichés, stereotypen en gezochte verhaallijnen heen banjeren.

Het verhaal opent met een gil tijdens het huwelijksfeest van Jules en Will, twee veel te knappe en geslaagde – dat feit wordt tot vervelens toe herhaald – jonge mensen die elkaar nog maar kort kennen en elkaar desondanks het ja-woord willen geven. Het huwelijk vindt plaats op een afgelegen eiland aan de kust van Ierland; uiteraard is juist op deze dag een gure storm voorspeld. Van de aanwezige gasten speelt een handvol een rol in het verhaal: vanuit hun ogen rolt Foley het plot langzaam uit.

Foley schotelt haar verhaal in hapklare brokken voor. Ze vraagt geregeld naar de bekende weg (Do they really know all of each other’s dark secrets?), legt de sensatie er dik bovenop met lokale folklore en schrijft de lezer voor hoe hij gedachten en handelingen moet interpreteren. De personages zijn wandelende stereotypen: hun problemen zijn al te makkelijk herkenbaar – zusje Olivia met haar onzekerheid, Hanna die voortdurend herhaalt hoeveel-ze-van-haar-kinderen-houdt-maar-oh-oh-wat-heeft-ze-toch-een-slecht-seksleven – of juist overdreven elitair en glossy, hetgeen ook in het verhaal tot zowel fascinatie als ergernis bij de minder bevoorrechten leidt.

Toch is The guest list op de keper beschouwd geen slecht boek in het genre: de personages van bordkarton en de voorspelbare foefjes ten spijt nodigt het verhaal uit om door te lezen. De opbouw is gelaagd, ondanks de soms bij elkaar geraapte plotwendingen. Ten slotte is het boek volledig bij de tijd: in de wereld van The guest list is Brad Pitt gewoon een oude man en het gebrek aan wifi de grootste last voor het gros van de gasten. Ik heb er een paar nieuwe Engelse woorden aan over gehouden.