Premisset for boka (og serien) er at biletearkivet hos Nasjonalbiblioteket ikkje berre er av historisk interesse, men at ein kan kurere ut eit utval som er særleg estetisk/interessant. Og fleire av bileta som er samla er definitivt tatt av ein som har eit auge for kva som er bra. Ein blir jo nysgjerrig om det berre er tilfelle i ei samling på fleire tusen bilete, men forordet gjer det tydeleg at fotografi også var ein viktig del av livet hans. Hadde eg lese meir av filosofien hans, hadde det kanskje vore meir interessant å reflektert over (manglande) samanheng.