Eg har kost meg med å lese eit skodespel av Ionesco før, men dette ville eg heller ha sett framført. Det er likevel eit interessant stykke - det er absurd, men det har ei historie ein kan følgje, og i handlinga er det satire over populisme, ein diskusjon/monolog om ondskap og nokre snedige replikkvekslingar. Det er til og med ein som har ein telefon i lomma, og insisterer på at han kan halde på med den samtidig som han er i samtale med nokon andre. Det er kanskje ikkje så absurd i 2025.