De hoofdboodschap van dit boek is heerlijk wholesome (kinderen hebben liefde nodig, geld alleen maakt niet gelukkig, en buiten spelen is goed voor je). Het verzandt tegen het einde wel wat in New age-achtig geneuzel, en je moet ook wel erg om de stukjes vroeg twintigste-eeuws Brits (anti-indiaas) racisme heb lezen. Maar goed, in zijn tijd zien etc. (Ik hoop dat Ben Weatherstaff the revolutie nog mee heeft mogen maken.) Toch aardig om eens te lezen, het is toch een klassieker.