Mamy to, Twardochian prozianu – ewolucja stylu i zainteresowań Twardocha doprowadziła do świetnej literacko i poznawczo książki. To, co wcześniej wypadało jako denerwująca maniera (np. te wszystkie egzystencjalistyczne, refrenowe wtręty), w pisarstwie wojennym znajduje swoje uzasadnienie. Cieszę się też, że napór historii zmusił go do zbalansowania nihilizmu zaangażowaniem i jest to mieszanka tym razem bardzo udana.