User Profile

Chyba spojlery?
To ma w sobie ogromny potencjał - nowe tematy, nie tak często wykorzystywane w fantastyce. Dobrze zbudowani bohaterowie - zwłaszcza Sława, pomysł świetny, a język bardzo plastyczny.
Ale - wydaję się, że autor chciał za dużo wykorzystać na raz - motywów, postaci, wydarzeń. Książka w połowie jest za długa, za to koniec - za szybki, chciałabym bardziej opisanej rewolucji. Kilka wątków było też baaardzo przewidywalnych. Nawiązania do twórczości Tolkiena w większości są wsadzone na siłę.
Na spotkaniu autorskim z Panem Radkiem widać było, że fascynuje go ten temat i może to stanęło na przeszkodzie w nie wykorzystaniu tylu rzeczy w jednym utworze. Sięgnę chętnie po Aglę, bo autor ma potencjał i ciekawi mnie, co jeszcze stworzył.

Bardzo, bardzo dobry zbiór opowiadań science-fivtion. Różnorodne, przemyślane, dopracowane. Mocno przebija temat człowieczeństwa, uczuć, wiary, sprawczości. Utknęłam na jednym opowiadaniu, ale warto było dokończyć ten tytuł.

Książka dobra do rozkręcenia czytania po angielsku. Fabuła - przewidywalna od pierwszych stron, nudni bohaterowie, nic szczególnego.

Pierwsze 100 stron jest błyskotliwe i napisane z ciętością. Ale potem jest tylko gorzej. Jakby wszystkiego było za dużo, a autorka chce poruszyć wszystkie zagadnienia związanie internetem na raz. Wychodzi z tego wszystkiego intensywna literatura, ale dużo w niej papki i grafomani. A może miało tak być, bo internet tak wygląda wg autorki?

Warta uwagi. Pierwsze 30% - moim zdaniem autorka chce szybko i jak najlepiej przedstawić nam swoje życie, aż do choroby jej mamy, ale niestety wdaje się w za wiele dygresji, szczegółów i nazwisk. Reszta książki - piękne i szczerze opisanie więzi, uczuć, tego co w środku w człowieku. Michelle niczego nie koloryzuje i tak jest najpiękniej, najlepiej. W książce widać, że to prawdziwi ludzie i ich prawdziwe życia, a nie wydmuszki.
Bardzo rezonuje ze mną ta książka.

Najlepsza część z całej czwórki. Najwięcej emocji, lepiej pogłębione problemy.
Happy&sweet place.

Pierwsze książki Nałkowskiej są bardzo gwałtowne, wiele w nich uczuć, takich szczerych i, powiedziałabym, wielkich.
W "Książę" główna bohaterka jest pełna jakiegoś niepokoju, pasji, jednocześnie woli życia i tragizmu. Dużo tutaj rozważań oraz historii w tle
Jeśli ktoś lubi książki z tej epoki, to polecam sięgnąć po tą.

„Śmierć się zaczytała i zapomniała, a obok niej zardzewiała kosa.” Dziękuje, Panie Gospodinov, za taką mądrą i uderzającą książkę.
Dawno nie czytałam niczego takiego.
Fragmenty o wojnie - jak bez wielu, pompatycznych słów powiedzieć wiele.

Cieszę się, że zapoznałam się z Dante. Wiem, że nie wyłapałam większości nawiązań itp. Polskie tłumaczenie, które czytałam jest toporne i na siłę udziwnione. Ale doceniam i uwielbiam Dantego i jego dzieło.

Nie wiem, niby piękna i mądra, ale chwilami wydawała się płytka i fabuła miała kilka dziwnych rozwiązań. Postacie na pewno na plus oraz wątek chronicznego chorowania. Humor też do mnie trafia.
To, że polska okładka wygląda tak, jak wygląda czyli jest słodka i nijaka ( przeciwieństwo treści) to karygodne i nie powinno mieć miejsca.
Chciałabym kiedyś sięgnąć po oryginał i zobaczyć jak wypadło tłumaczenie.

Samoświadoma, krytyczna, dająca do myślenia. Sądzę, że dzięki czytaniu jej na studiach inaczej na nią patrzę. Zaryzykuję stwierdzeniem, że każdy czytelnik powinien ją przeczytać.