If you really want to hear about it, the first thing you’ll probably want to know is where I was born, and what my lousy childhood was like, and how my parents were occupied and all before they had me, and all that David Copperfield kind of crap, but I don’t feel like going into it, if you want to know the truth.

The Catcher in the Rye van J.D. Salinger (1919-2010) greep me vanaf de eerste pagina vanwege de enigmatische sfeer en de sympathie die de schrijver wekt voor zijn hoofdpersoon Holden Caulfield. Hoewel de Amerikaanse filmcultuur eerder schatplichtig is aan Salinger en niet andersom, deed het boek me denken aan de film Permanent vacation uit 1980, waarin de hoofdpersoon ook een loner is die door de straten van New York zwerft. Holden is echter meer dan een cynische, verwende deugniet: zijn stream of thoughts verraadt ook een zeker verlangen naar geborgenheid.Salinger wisselt geweld moeiteloos af met kinderlijke fantasieën. Heel consequent is zijn hoofdpersoon niet, afgezien van frequent vloeken en schelden: vooral sonuvabitch en phoney zijn favoriet. Soms ergert Holden zich aan de hypocrisie om hem heen, zonder ooit echt kritisch te worden: zijn gedrag lijkt eerder het gevolg te zijn van nijd of verveling.

I was crazy about The Great Gatsby. Old Gatsby. Old sport. That killed me. Anyway, I’m sort of glad they’ve got the atomic bomb invented. If there’s ever another war, I’m going to sit right the hell on top of it. I’ll volunteer for it, I swear to God I will.

Dat Salinger in het midden laat wat Holden precies beweegt, is wat mij betreft de kracht van The Catcher in the Rye. In plaats daarvan krijgt de lezer een blik in het hoofd van een jongere in de jaren dat de nozems (greasers) in opkomst waren. Ik las het met veel plezier.

‘Anyway, I keep picturing all these little kids playing some game in this big field of rye and all. Thousands of little kids, and nobody’s around – nobody big, I mean – except me. And I’m standing on the edge of some crazy cliff. What I have to do, I have to catch everybody if they start to go over the cliff – I mean if they’re running and they don’t look where they’re going I have to come out from somewhere and catch them. That’s all I’d do all day. I’d just be the catcher in the rye and all. I know it’s crazy, but that’s the only thing I’d really like to be. I know it’s crazy.’