Het boek bij de podcast. Meer een bladerboek dan een leesboek, en dat zeggen de schrijvers zelf ook. Toch las ik het van A tot Z en heb daar geen spijt van. Het is precies dik genoeg, of dun genoeg, om het in zijn geheel te lezen. En zodoende las ik alles en niet enkel dat wat mijn interesse heeft. Na het lezen zit ik met een boodschappenlijstje: een aanzetstaal, een rasp, een mandoline en een duur merk staafmixer. En een emmerlijstje aan dingen die ik nu toch echt eens zelf moet gaan maken: mosterd, mayonaise en seitan. Het boek komt zeker nog eens uit de kast, maar dan wel als naslagwerk.