The Guest List

A predictable yet fast-paced suspense novel, The Guest List is my first and likely last book by Lucy Foley. Given all the hype here on Goodreads and elsewhere, this had been on my list for a while. Real life is stressful and busy at the moment, so I wanted a read that wasn’t too complex and would read quickly—this at least fits that bill. However, on the mystery/thriller front, this book left a lot to be desired. It is a solidly mediocre book for me—it could have been better, and it wasn’t terrible enough for me to quit it, but I can’t justify it winning a Goodreads award. It is no great novel, and had a lot of similar issues to The Silent Patient by Alex Michaelides, yet somehow did not annoy me as much. Maybe because my expectations were not that high to begin with.

All of the characters in the book are malicious, if not in intent, certainly in effect. Even the reader self-insert character, Hannah, is portrayed as kind and congenial to almost everyone (except her husband), and a lot of readers clearly empathized with her. She still has her flaws, though, and at times irked me. Olivia, the teen character, had passages that had me rolling my eyes with how cringe-worthy and overly dramatic they were. I know Foley is far from being a teenager, but Olivia’s portrayal felt too much like a caricature of an amalgam of soap opera characters rather than a real person. Other characters were similarly flat or even irrelevant.

That leads me to the ‘twists’. For the most part, there is no plot, just various descriptions of characters, and extremely obnoxiously placed character backstories. They make little sense in context unless you put two and two together. For that reason, I made up a bingo list for the book and had every twist figured out by the halfway point, so my enjoyment in the climax was partly knowing I was correct and partly seeing the final reckoning of the previous events. Besides that, I cared little for the characters and the ‘twists’ were quite cheesy, if not unrealistic at times.

There were a few inconsistencies in the book, and sometimes the drama was too overbearing. Mostly, I’m glad I am not part of the ‘elite’ this book portrays—they all seem like a miserable lot. The book occasionally attempts to make a point about class distinctions or racism, but it merely hints at such themes, without really digging deep into them. The mystery-by-numbers approach that Foley uses here and in her other books clearly has succeeded with some readers, but it’s not for me—nobody can live up to the great Agatha Christie.

P.S. Honestly though, readers who greatly enjoyed this book: do you just take people at face value? Do you never question appearances? A huge portion of the novel revolves around how no one is quite who they seem to be, and the overemphasis on appearances during a wedding is quite bluntly pointed out throughout. The ‘twists’ were also eye-rolling obvious to me, and I’m very curious as to how people were seemingly blindsided by them.

Edit: I saw this recap of Pretty Little Liars off the cuff, and now that I think about it, the mechanics of that extremely ridiculous and convoluted show map on almost eerily well onto this book. If you liked that style of ‘suspense’ or ‘thriller’ (and I use those words extremely generously here), then you will probably enjoy this book.

Op de achterkaft van The guest list (2020) van de jonge Engelse schrijver Lucy Foley vergelijkt een kennelijk bekend persoon het boek met het werk van Agatha Christie (1890-1976). Nu heb ik sinds mijn jeugd een zwak voor het werk van Christie, dus de verleiding was groot. Helaas maakt het boek de verwachting niet waar: het is beslist vlot geschreven en halverwege wilde ik per se weten hoe het plot in elkaar stak, maar daarvoor moest ik me wel met ergernis door de clichés, stereotypen en gezochte verhaallijnen heen banjeren.

Het verhaal opent met een gil tijdens het huwelijksfeest van Jules en Will, twee veel te knappe en geslaagde – dat feit wordt tot vervelens toe herhaald – jonge mensen die elkaar nog maar kort kennen en elkaar desondanks het ja-woord willen geven. Het huwelijk vindt plaats op een afgelegen eiland aan de kust van Ierland; uiteraard is juist op deze dag een gure storm voorspeld. Van de aanwezige gasten speelt een handvol een rol in het verhaal: vanuit hun ogen rolt Foley het plot langzaam uit.

Foley schotelt haar verhaal in hapklare brokken voor. Ze vraagt geregeld naar de bekende weg (Do they really know all of each other’s dark secrets?), legt de sensatie er dik bovenop met lokale folklore en schrijft de lezer voor hoe hij gedachten en handelingen moet interpreteren. De personages zijn wandelende stereotypen: hun problemen zijn al te makkelijk herkenbaar – zusje Olivia met haar onzekerheid, Hanna die voortdurend herhaalt hoeveel-ze-van-haar-kinderen-houdt-maar-oh-oh-wat-heeft-ze-toch-een-slecht-seksleven – of juist overdreven elitair en glossy, hetgeen ook in het verhaal tot zowel fascinatie als ergernis bij de minder bevoorrechten leidt.

Toch is The guest list op de keper beschouwd geen slecht boek in het genre: de personages van bordkarton en de voorspelbare foefjes ten spijt nodigt het verhaal uit om door te lezen. De opbouw is gelaagd, ondanks de soms bij elkaar geraapte plotwendingen. Ten slotte is het boek volledig bij de tijd: in de wereld van The guest list is Brad Pitt gewoon een oude man en het gebrek aan wifi de grootste last voor het gros van de gasten. Ik heb er een paar nieuwe Engelse woorden aan over gehouden.