RexLegendi reviewed Tirza by Arnon Grunberg
Review of 'Tirza' on 'Goodreads'
3 stars
Nederlands (English below)
Toegegeven: de eerste helft van Tirza, het boek waarmee Arnon Grunberg (1971) in 2007 de Libris Literatuurprijs won, was een worsteling. Hoofdpersoon Jörgen Hofmeester wekt zeldzaam veel ergernis: nu eens is hij hemeltergend conflictmijdend, het type struisvogel – ‘te oud om ontslagen te worden’ – dat volstrekt over zich heen laat lopen, dan weer treedt hij abrupt maar onmogelijk assertief op. Jörgen mag wereldvreemd overkomen en naar rust verlangen, hij is er tevens de man naar om huurders van zijn zolderverdieping in de Van Eeghenstraat moedwillig een loer te draaien of zich onverholen racistisch uit te laten over de nieuwe vriend van zijn jongste dochter Tirza. Zijn ex-vrouw daarentegen is hopeloos eenzijdig; Grunberg lijkt haar uitsluitend op te voeren om zijn hoofdpersoon tot het uiterste te drijven, als teken aan de wand. De onderhuidse spanningen ten spijt is hun weerzien te krankzinnig om werkelijk indruk te …
Nederlands (English below)
Toegegeven: de eerste helft van Tirza, het boek waarmee Arnon Grunberg (1971) in 2007 de Libris Literatuurprijs won, was een worsteling. Hoofdpersoon Jörgen Hofmeester wekt zeldzaam veel ergernis: nu eens is hij hemeltergend conflictmijdend, het type struisvogel – ‘te oud om ontslagen te worden’ – dat volstrekt over zich heen laat lopen, dan weer treedt hij abrupt maar onmogelijk assertief op. Jörgen mag wereldvreemd overkomen en naar rust verlangen, hij is er tevens de man naar om huurders van zijn zolderverdieping in de Van Eeghenstraat moedwillig een loer te draaien of zich onverholen racistisch uit te laten over de nieuwe vriend van zijn jongste dochter Tirza. Zijn ex-vrouw daarentegen is hopeloos eenzijdig; Grunberg lijkt haar uitsluitend op te voeren om zijn hoofdpersoon tot het uiterste te drijven, als teken aan de wand. De onderhuidse spanningen ten spijt is hun weerzien te krankzinnig om werkelijk indruk te maken.
Met de aktetas onder zijn arm liep hij door het lege schoolgebouw. De echo van zijn eigen voetstappen klonk hem onaangenaam in de oren. Hij wist amper hoe je moest praten als het ging om andere onderwerpen dan Anna Karenina of Aantekeningen uit het ondergrondse, alles wat buiten de wereld van de vertaalde fictie viel handelde hij het liefst af in een bijzin.
Halverwege kreeg ik echter schik in Grunbergs spel. Natúúrlijk is het verhaal over the top en zijn de karakters niet geheel geloofwaardig. En goed, sommige plotwendingen zijn al te plichtmatig – och gut, kijk nu: vader laat zich tijdens het eindexamenfeest van zijn dochter toch verleiden om het “kutje” van een meisje uit haar klas te likken… – maar dat levert uiteindelijk wel een spectaculaire finale op, waarin de schrijver alle registers opentrekt om het Oud-Zuidgezin volledig te laten ontsporen. Ik heb de laatste honderd pagina’s in één ruk uitgelezen.
English
Tirza by Arnon Grunberg contains a flaw or two, and I found the first part particularly difficult to get through, but if you are willing to ignore some of the contradictions, you will be rewarded with a sensational finale. I tend to see Grunberg as a playful writer, less attached to credibility than to storytelling. This is one to remember.
