RexLegendi reviewed The corrections by Jonathan Franzen
Review of 'The corrections' on 'Goodreads'
3 stars
The madness of an autumn prairie cold front coming through. You could feel it: something terrible was going to happen.
The Corrections is het geprezen en veelbesproken werk van Jonathan Franzen. Het werd in de Verenigde Staten uitgebracht op 1 september 2001, tien dagen vóór 9/11. Om die reden is het door sommigen bestempeld als het laatste grote boek van het Amerika van vóór de aanslagen.Of The Corrections nu een 'verouderd' beeld geeft, betwijfel ik, al onttrok ik me niet aan de indruk een soort Seinfeld on steroids te lezen. De familie Lamberts is op en top Amerikaans – de koppige Alfred die steeds verder achteruitgaat, moeder Enid die als enige echt uitkijkt naar een familiereünie tijdens de kerstdagen, zoon Gary die de grip op zijn eigen gezin kwijtraakt, zoon Chip die steeds verder het moeras inzakt en dochter Denise die voortdurend zoekende is. Franzen legt hun levens genadeloos onder …
The madness of an autumn prairie cold front coming through. You could feel it: something terrible was going to happen.
The Corrections is het geprezen en veelbesproken werk van Jonathan Franzen. Het werd in de Verenigde Staten uitgebracht op 1 september 2001, tien dagen vóór 9/11. Om die reden is het door sommigen bestempeld als het laatste grote boek van het Amerika van vóór de aanslagen.Of The Corrections nu een 'verouderd' beeld geeft, betwijfel ik, al onttrok ik me niet aan de indruk een soort Seinfeld on steroids te lezen. De familie Lamberts is op en top Amerikaans – de koppige Alfred die steeds verder achteruitgaat, moeder Enid die als enige echt uitkijkt naar een familiereünie tijdens de kerstdagen, zoon Gary die de grip op zijn eigen gezin kwijtraakt, zoon Chip die steeds verder het moeras inzakt en dochter Denise die voortdurend zoekende is. Franzen legt hun levens genadeloos onder de loep en maakt de lezer getuige van de onderhuidse spanningen. Een hoogtepunt vond ik de machtsstrijd tussen Gary en één van zijn kinderen over het avondeten. Franzen gunt de lezer een kijk in het hoofd van de jongen die weigert op te geven en daarom niet van tafel mag:
The taste of self-inflicted suffering, of an evening trashed in spite, brought curious satisfactions. Other people stopped being real enough to carry blame for how you felt. Only you and your refusal remained. And like self-pity, or like the blood that filled your mouth when a tooth was pulled – the salty ferric juices that you swallowed and allowed yourself to savor – refusal had a flavor for which a taste could be acquired.
Franzen roept hier en daar zeker de vraag op waarom mensen zichzelf überhaupt zouden kwellen door te trouwen en kinderen te krijgen. Helaas vond ik het verhaal te lang om echt geboeid te blijven: de laatste tweehonderd pagina's verloor ik mijn aandacht. Voor mij deed het daarom onder voor [b:Vrijheid|9276113|Vrijheid|Jonathan Franzen|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1284122231l/9276113.SY75.jpg|9585796], waarin Franzen de gespannen verhoudingen in een familie overtuigender beschrijft.