User Profile

من به ندرت به کتابی ۵ ستاره میدم، اما تئوری انتخاب از معدود کتاب‌هایی هستش که از زوایای مختلف نقص غیرقابل چشم‌پوشیی نداره.
این کتاب حاوی توضیح خود تئوری انتخاب هستش به علاوه مجموعه‌ای از تعاریف ارزنده مثل Quality world و Total behavior که ذهنیت ما رو مجهز می‌کنند تا درک بهتری نسبت به روابطمون داشته باشیم و بهتر بتونیم تئوری انتخاب رو توی روابطمون اجرا کنیم.
از نظر ساختاری کتاب انسجام خیلی خوبی داره و هر موضوعی که توی کتاب مطرح بشه ارتباط قویی با قسمت‌های دیگه داره، این باعث میشه که بستر مناسبی برای شکل‌گیری اون ارتباط خواننده و نویسنده باشه.
در مورد قلم و لحن هم راستش من کمی جا خوردم، انتظار داشتم یکم قلم خشک‌تری داشته باشه اما شاید مسخره به نظر بیاد ولی نگارش کتاب جوری هست که موقع خوندنش انگار خود آقای دکتر گلسر داره باهام صحبت می‌کنه و لحنشون گاهی خودمونی و گاهی جدی‌تره.
در مجموع اگر کسی توی روابطش دچار مشکل هستش و داره آسیب میبینه، مطالعه این کتاب رو بهش پیشنهاد میکنم.
ممنون از وقتی که گذاشتید و بازبینی بنده رو مطالعه کردید

نسخه‌ای که بنده مطالعه کردم، از انتشارات اساطیر و ترجمه آقای پرویز داریوش بود.
ترجمه کمی سنگین بود، پر از لغات و عبارات ناآشنا که البته باعث شد که کمی جو رازآلود بیشتری پیدا کنه کتاب.
این اولین اثری از هرمان هسه و ادبیات آلمان هستش که کامل مطالعه میکنم، لذت بردم و قطعا پیگیر باقی کتاب‌های هرمان هسه میشم.
برداشت شخصی من از کتاب اینه که، توی بیرونی‌ترین سطح معنایی، کتاب ماجراجویی و زندگی فردی است به نام سیذارتاست که به دنبال حقیقت و رهایی از خویشتن خویش هستش و طی این ماجراجویی مفاهیم جالبی رو نویسنده به طور خیلی واضح مطرح میکنه.
اما گذشته از سطح معنایی اولیه، با اینکه کامل موفق به درکش نشدم اما به نظرم یک سطح عمیق‌تر هم داره این داستان برمبنای نماد‌های مختلفی که داخل داستان بود.
پدر سیذارتا، دوست سیذارتا، بودا، زن روسپی، تاجر، قایق‌ران و ... به نظرم هر کدام بیشتر از اینکه یک شخصیت در داستان باشند، نماد هستند.
امیدوارم از مطالعه‌اش لذت ببرید و اگر توی رمزگشایی این نماد‌ها موفق بودید با من هم به اشتراک بگذارید

این بازبینی بر اساس نسخه ترجمه خانم ناهید ملکی است.


یک کتاب موفقیت دیگه؟

شاید براتون سوال باشه که این کتاب هم از اون کتاب‌های موفقیته که داخلش پر از شعار و حرف‌های انگیزشیه که بعد از خوندنش یک کلمه حرف حساب دست آدم رو نمیگیره یا اینکه واقعا حرفی برای گفتن داره؟
سوال خوبیه، عقیده دارم کتاب روی مرز هستش و برای همین هم ۴ ستاره بهش دادم، میتونم بگم که بخشی از محتوای کتاب به چشم بنده خیلی به سختی رنگ عملی شدن به خودش می گیره و بیشتر توی حرف زیباست، منتها بخش دیگر کتاب به عقیده من ارزنده است، که در ادامه بیشتر توضیح میدم.


قلم و نگارش

کتاب از نظر نگارشی تکرار زیاد داره، مدام یه سری نکات رو تکرار میکنه و یادآوری میکنه که البته زننده نمیشه و اتفاقا توجه رو جلب میکنه و تا حدی کمک میکنه که نکاتی که از نظر نویسنده مهم‌تر بوده پررنگتر بشه.
نکته قابل توجه دیگه کتاب داستان‌های زیادی هستش که از اشخاص مختلف داخلش نقل میشه که طبیعتا باعث تاثیرگذاری بیشتر کتاب میشه، البته نباید نادیده بگیریم که این شکل داستان‌گویی باعث طولانی شدن و گاهی برعکس انتظار خسته کننده شدن هم میشه.


ساختار کتاب

از نظر ساختاری کتاب دو بخش داره، بخش اول با عنوان «ایده» حاوی سه فصل هستش که قصد داره ایده کار عمیق رو توصیف بده و همچنین مخاطب رو متقاعد کنه که کار عمیق تاثیر مثبت روی روند پیشرفت دانش‌ورزان میگذاره.
بخش دوم کتاب با عنوان «قوانین» از ۴ فصل تشکیل شده که در واقع هر کدام مجموعه‌ای تکنیک‌ها، قواعد و نکات زیر مجموعه موضوع فصل هستند.
اگر با مفهوم کار عمیق آشنا هستید و صرفا قصد دارید به کار ببندیدش میتونید مستقیما از بخش دوم کتاب شروع کنید، چون چندان ارجاع زیادی به بخش اول نداره.


برداشت من

چیزی که این کتاب به بنده اضافه کرد، شاید بر خلاف انتظار نویسنده بیشتر آگاهی از مفهوم «کار کم‌عمق» بود تا کار عمیق، نه اینکه کار عمیق مفهوم ارزنده‌ای نیست ولی کنترل کار‌های کم‌عمق ساده‌تر هستش و پاداش نقد تری هم داره برای همین به نظرم کوچکترین و اولین قدم‌ها باید از کنترل کردن کار‌های کم‌عمق باشه و نه ایجاد عادت برای کار‌های عمیق
در بدبینانه‌ترین حالت شاید اکثر روش‌ها و تکنیک‌هایی که آقای نیوپورت توی کتاب قید کرده رو به طور مستمر به کار نگیرم ولی حداقل اثر مهمی که روی من داشت این بود که حواسم رو به کار‌های کم‌عمقی که در طول روزها انجام میدم جمع کنم، معتقدم که این یک آگاهی ارزشمند محسوب میشه.
آگاهیی که اگر با صرف زمان و انرژی بیشتر همراه بشه میتونه منجر به کنترل کار‌های کم‌عمق و در قدم‌های بعدی بیشتر کردن عمق فعالیت‌های روزانه‌ام هم همراه بشه و در نهایت ایجاد عادت برای انجام کار عمیق درست و حسابی

ممنون از اینکه بازبینی من رو مطالعه کردید

آقای گلمن شخصا روانشناس یا یک پژوهشگر آکادمیک در زمینه روانشناسی یا علوم اعصاب نیست، اما نویسنده و به نوعی ژورنالیست علمی است.
اثر فوق‌العاده خواندنی ایشون یعنی هوش هیجانی حاصل دو ویژگی منحصر بفردشون است، اول قلم شیوا و ذهن ساختارمندشون برای بخش‌بندی کتاب و دوما سخت‌کوشی ژورنالیستیشون در پیگیری محققین این امر و جمع‌آوری انبوهی از مقالات، تحقیقات و آزمایش‌ها و همچنین ساعات طولانی مصاحبه با دانشمندانی که کار قابل عرضه در این زمینه انجام دادند است.
کتاب به نوعی یک مسیر طولانی در راه شناخت مفهوم هوش‌هیجانی از زوایای مختلف است که در این مسیر در مقاطع مختلف روی پژوهش‌های محققین این امر تمرکز کرده، به نوعی اگر کتاب هوش‌هیجانی یک رمان خواندنی بود، شخصیت‌های اصلی این رمان در واقع محققینی بودند که گلمن از آثار آنها یاد کرده است.
مطالعه این کتاب برای کسانی که مایلند از نظر تئوری اطلاعات گسترده‌ای در خصوص هوش هیجانی کسب کنند بسیار مفید خواهد بود،‌ همچنین در طی مسیر با دانشمندان و پژوهشگران مختلفی آشنا می‌شویم که هر کدام به خودی خود آثار ارزنده‌ای دارند، به عنوان مثال در قسمتی از کتاب من با آقای دکتر جیمز پنه‌بیکر، ‌ [a:James Pennebaker|6456791|James Pennebaker|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/user/u_50x66-632230dc9882b4352d753eedf9396530.png]، آشنا شدم که تحقیقات گسترده‌ای در مورد تاثیر نوشتن در مواجه با تروما و حتی استرس روزمره انجام داده بود که این آشنایی منجر به این شد که کتاب [b:Expressive Writing: Words that Heal|23245791|Expressive Writing Words that Heal|James Pennebaker|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1411770539l/23245791.SY75.jpg|42788997] به لیست مطالعه‌ام اضافه شد.
اگر شما دنبال کتابی با رویکردی عملی در خصوص بهبود مهارت‌ها و سواد عاطفی هستند، کتاب هوش هیجانی آقای گلمن چندان انتخاب مناسبی نیست چون کاملا تئوری است، هر چند بینش عمیقی در مورد چیستی هوش هیجانی ایجاد می‌کند، اما این بینش با کتاب‌های کم‌حجم‌تر هم قابل دسترس است.