Ο Στίβεν Κινγκ επιστρέφει στους χαρακτήρες και τις τοποθεσίες ενός από τα πιο δημοφιλή έργα του, της «Λάμψης», σε τούτο το καταιγιστικό μυθιστόρημα όπου συναντάμε τον μεσήλικα πια Νταν Τόρανς και ένα πολύ ξεχωριστό δωδεκάχρονο κορίτσι που πρέπει να σώσει από μια συμμορία παραφυσικών δολοφόνων.
Στους μεγάλους αυτοκινητόδρομους της Αμερικής, μια ομάδα που αποκαλείται Ο Αληθινός Δεσμός ταξιδεύει με αυτοκινούμενα τροχόσπιτα αναζητώντας τροφή. Τα μέλη της δείχνουν άκακοι, συνηθισμένοι άνθρωποι, ηλικιωμένοι οι περισσότεροι. Όπως όμως ξέρει ο Νταν Τόρανς, και ανακαλύπτει η θαρραλέα μικρή Αμπρα Στόουν, είναι σχεδόν αθάνατοι και ζουν με τον «ατμό» που παράγουν τα παιδιά που έχουν τη «λάμψη» όταν θανατώνονται αργά και βασανιστικά.
Στοιχειωμένος από τους ενοίκους του Ξενοδοχείου Η Θέα όπου πέρασε μια φρικαλέα χρονιά όταν ήταν παιδί, ο Νταν τριγυρίζει άσκοπα επί δεκαετίες, προσπαθώντας απεγνωσμένα να απαλλαγεί από την κληρονομιά της απελπισίας, του αλκοολισμού και της βίας που του άφησε ο πατέρας του. Καταλήγει …
Ο Στίβεν Κινγκ επιστρέφει στους χαρακτήρες και τις τοποθεσίες ενός από τα πιο δημοφιλή έργα του, της «Λάμψης», σε τούτο το καταιγιστικό μυθιστόρημα όπου συναντάμε τον μεσήλικα πια Νταν Τόρανς και ένα πολύ ξεχωριστό δωδεκάχρονο κορίτσι που πρέπει να σώσει από μια συμμορία παραφυσικών δολοφόνων.
Στους μεγάλους αυτοκινητόδρομους της Αμερικής, μια ομάδα που αποκαλείται Ο Αληθινός Δεσμός ταξιδεύει με αυτοκινούμενα τροχόσπιτα αναζητώντας τροφή. Τα μέλη της δείχνουν άκακοι, συνηθισμένοι άνθρωποι, ηλικιωμένοι οι περισσότεροι. Όπως όμως ξέρει ο Νταν Τόρανς, και ανακαλύπτει η θαρραλέα μικρή Αμπρα Στόουν, είναι σχεδόν αθάνατοι και ζουν με τον «ατμό» που παράγουν τα παιδιά που έχουν τη «λάμψη» όταν θανατώνονται αργά και βασανιστικά.
Στοιχειωμένος από τους ενοίκους του Ξενοδοχείου Η Θέα όπου πέρασε μια φρικαλέα χρονιά όταν ήταν παιδί, ο Νταν τριγυρίζει άσκοπα επί δεκαετίες, προσπαθώντας απεγνωσμένα να απαλλαγεί από την κληρονομιά της απελπισίας, του αλκοολισμού και της βίας που του άφησε ο πατέρας του. Καταλήγει σε μια κωμόπολη του Νιου Χάμσαϊρ, σε μια κοινότητα των ΑΑ που τον στηρίζει, και σε μια δουλειά σε έναν οίκο ευγηρίας, όπου με όση δύναμη λάμψης του έχει απομείνει προσφέρει την ύστατη ανακούφιση στους ετοιμοθάνατους. Γίνεται γιΆ αυτούς ο «Δόκτωρ Ύπνος».
Μέχρι που γνωρίζει την Αμπρα Στόουν… Το θεαματικό χάρισμά της, η πιο δυνατή λάμψη που έχει υπάρξει ποτέ, ξυπνάει τους δαίμονες του Νταν και τον καλεί σε μια μάχη για τη σωτηρία της ψυχής της Αμπρα και της ζωής της. Πρόκειται για έναν επικό πόλεμο ανάμεσα στο καλό και το κακό, μια αιματηρή, μεγαλειώδη ιστορία που θα συναρπάσει τα εκατομμύρια των αφοσιωμένων αναγνωστών της «Λάμψης» και θα ικανοποιήσει κάθε νεοφερμένο στο σύμπαν του έργου του Στίβεν Κινγκ.
Stephen King retoma a los personajes que dejó un tanto inconclusos en El Resplandor para explorar la adultez de Danny Torrance que haga lo que haga no puede escapar de su don.
Simplemente Resplandece.
Eso, ni el alcoholismo puede quitarlo. Cuando uno resplandece (pun intended) no puede evitar llamar la atención, y cuando hay alguien que resplandece tanto como uno, nobleza obliga a ayudarle a librarse de atenciones no solicitadas. Entra Rose La Chistera.
Encantador y aterrorizante personaje que nos regala OTRA, sí, una más, persecución del Maestro S. King.
¿Podrá Danny enfrentar esto con los demonios que literalmente cargas encima? ¿La sombra del Hotel Overlook alguna vez lo dejará en paz?
Te invito a averiguarlo porque yo quedé como siempre, muy satisfecho.
Maybe it's just age, or combination of age and reading experience, but I don't find horrifying books as horrifying as I used to 30 years ago. Or maybe, it's because I read the book The Shining when I spent winter break in my dorm unlike Michigan which was an old hotel bought by the University and converted to dorms, and it was basically empty… I don't know, but somehow this book, although it should've been wasn't as terrifying as the original! I loved the characters of Dan and Abra (sp? -Since I only listened, I couldn't see how the name was actually spelled…), and "The True Nut" (again, I can only go from what I heard in terms of spelling) were truly evil and distasteful! And once the reader realize what "cycling" was, the importance became quite clear. Even though it didn't terrify me as I think it was supposed …
Maybe it's just age, or combination of age and reading experience, but I don't find horrifying books as horrifying as I used to 30 years ago. Or maybe, it's because I read the book The Shining when I spent winter break in my dorm unlike Michigan which was an old hotel bought by the University and converted to dorms, and it was basically empty… I don't know, but somehow this book, although it should've been wasn't as terrifying as the original! I loved the characters of Dan and Abra (sp? -Since I only listened, I couldn't see how the name was actually spelled…), and "The True Nut" (again, I can only go from what I heard in terms of spelling) were truly evil and distasteful! And once the reader realize what "cycling" was, the importance became quite clear. Even though it didn't terrify me as I think it was supposed to do, it was a great book! My son's mother-in-law, Annie Iverson, recommended that, and I'm glad I read it. It does leave kind of tingling and questioning feelings. I haven't read a lot of Stephen King, but this was good.
кінґ — чудовий оповідач, і аудіоверсія французького перекладу трапилася якісна. отримав купу задоволення від цієї майстерно викладеної казки для дорослих. шукатиму ще кінґа в перекладі французькою! p.s. до речі, переклад укаїнською цієї книжки також бачив днями у київській «книгарні є». читайте =)
Yeah, it was alright. Nothing too special one way or the other. Pretty predictable, really. But even when Mr.. King phones it in, his books are still very readable. So there is that...
Review of 'Dr. Sleep (The Shining, #2)' on 'Goodreads'
5 stars
Just, wow. Fans of King know that you'll often need to suspend disbelief to lose yourself in one of his novels. Doctor Sleep is no exception, but the pay-off is well worth it. It's like a reunion to see little Danny Torrance, all grown up and battling his own demons... and what the years since The Shining have done with him. And King got creative - he didn't limit himself to simply writing a sequel - this book would stand on its own merits with the introduction of Abra Stone and all she brings to the storyline.
Also? The idea that retirees driving RVs are actually an evil cult of spirits? Sheer brilliance.
Short review...ok. Had it been a stand alone book, it wouldn't have been bad. But as a sequel to The Shining, it did not fill the big shoes that were left behind but that genuinely scary book.
I really enjoyed this, and like the author, I think it was really interesting to get re-acquainted with Danny Torrence (Who now goes by Dan) and find out what he's been up to all these years. Not surprisingly, he's a womanising alcoholic, just like his father, and his father before him. He also still shines.
I disagree with people who say it's not as good, or not as scary, as [b:The Shining|11588|The Shining (The Shining, #1)|Stephen King|https://d202m5krfqbpi5.cloudfront.net/books/1353277730s/11588.jpg|849585]. I think it's on a par. Not that I found The Shining all that scary (it made me feel uneasy and "creeped out" at times, but I didn't lose any sleep). Not nearly as much as [b:It|18342|It|Stephen King|https://d202m5krfqbpi5.cloudfront.net/books/1309376909s/18342.jpg|150259], anyway. But I digress.
I think the fear in Doctor Sleep is a different kind of fear. Firstly, the fear hits you from the very beginning, which is very unlike those of King's other books …
I really enjoyed this, and like the author, I think it was really interesting to get re-acquainted with Danny Torrence (Who now goes by Dan) and find out what he's been up to all these years. Not surprisingly, he's a womanising alcoholic, just like his father, and his father before him. He also still shines.
I disagree with people who say it's not as good, or not as scary, as [b:The Shining|11588|The Shining (The Shining, #1)|Stephen King|https://d202m5krfqbpi5.cloudfront.net/books/1353277730s/11588.jpg|849585]. I think it's on a par. Not that I found The Shining all that scary (it made me feel uneasy and "creeped out" at times, but I didn't lose any sleep). Not nearly as much as [b:It|18342|It|Stephen King|https://d202m5krfqbpi5.cloudfront.net/books/1309376909s/18342.jpg|150259], anyway. But I digress.
I think the fear in Doctor Sleep is a different kind of fear. Firstly, the fear hits you from the very beginning, which is very unlike those of King's other books that I've read, where it builds up slowly. Secondly, it's far more of a "thrilling" type of fear than a "horrific" one; you're more biting your nails because you're worried about what's going to happen next, than you are covering your eyes because you can't bear (and yet you can't bear NOT to) to look at the grotesqueness of what's happening.
People have also been saying that you don't have to have read The Shining to appreciate Doctor Sleep. Well, I DID read The Shining (obviously), and I think you'll probably pick up the story if you hadn't, but there are LOADS of references and in-jokes that are just so satisfying that I strongly recommend you read the prequel.
Doctor Sleep deals with childhood trauma and nature vs nurture a lot. It's about breaking the chains that bind us to the past. It also (like a lot of King's books) touches on the question of life after death. I highly recommend it, and will leave you with a quote from the book that I found particularly powerful:
L’histoire reprend quelques mois après la fin de Shining, Danny est encore un enfant, et tente de retrouver une vie normale malgré son don et la tragédie de l’Overlook. Le temps passe, Danny devient Dan, arrivé à l’âge adulte, alcoolique, à moitié SDF, il parcourt les États-Unis au gré de son humeur et des possibilités d’emploi. Pour mieux fuir son don et ses visions cauchemardesques, Dan s’est réfugié dans l’alcool, rompant sa promesse de ne pas reproduire les erreurs de son père. Au bout de plusieurs années d’errances et de précarité, il finit par trouver sa « voie » et devient aide-soignant dans un hospice, et accompagne les mourants dans leur dernier voyage. Mais ne nous y trompons pas, cet aspect-là n’est pas le principal du roman, car sa rencontre avec Abra va prendre le dessus et le contraindre à mener une mission autrement plus importante. Le Nœud Vrai, une …
L’histoire reprend quelques mois après la fin de Shining, Danny est encore un enfant, et tente de retrouver une vie normale malgré son don et la tragédie de l’Overlook. Le temps passe, Danny devient Dan, arrivé à l’âge adulte, alcoolique, à moitié SDF, il parcourt les États-Unis au gré de son humeur et des possibilités d’emploi. Pour mieux fuir son don et ses visions cauchemardesques, Dan s’est réfugié dans l’alcool, rompant sa promesse de ne pas reproduire les erreurs de son père. Au bout de plusieurs années d’errances et de précarité, il finit par trouver sa « voie » et devient aide-soignant dans un hospice, et accompagne les mourants dans leur dernier voyage. Mais ne nous y trompons pas, cet aspect-là n’est pas le principal du roman, car sa rencontre avec Abra va prendre le dessus et le contraindre à mener une mission autrement plus importante. Le Nœud Vrai, une étrange équipée de nomades en camping cars sillonnant le pays, menée par une troublante femme à chapeau, va convoiter le don exceptionnel d’Abra.
L’évolution de l’intrigue nous laisse le temps de découvrir Danny adulte, de voir comment il a survécu à l’Hôtel Overlook, et nous sommes bien obligés de constater qu’il n’a pas grand-chose d’un héros. Je pense qu’il est indispensable de lire Shining avant Docteur Sleep, pour mieux comprendre son personnage ainsi que ses faiblesses. On trouve de nombreuses allusions et des rappels à son passé et au drame de l’hôtel, mais je ne pense pas que tout m’aurait paru aussi clair sans avoir lu Shining auparavant. Là encore, l’alcoolisme et ses conséquences sont le thème central du roman. Mais contrairement à son père, Dan connaîtra une abstinence moins précaire, à l’issue plus bénéfique. Dan fait tout pour ne pas replonger, et le but qui lui sera imposé par sa rencontre avec Abra le mettra au pied du mur, l’obligeant à accepter et à exploiter pleinement ses dons. Les personnages secondaires sont tous parfaitement dépeints, King prend le temps de les construire, il leur donne de l’importance et ne font pas office de figurants. Si le père de Dan s’est retrouvé relativement seul face à son alcoolisme et l’Hôtel Overlook, Dan est quant à lui bien entouré pour faire face à l’avidité et à la convoitise du Nœud Vrai. Cette folle bande de vampires d’un genre nouveau est d’ailleurs elle aussi très bien campée. Si bien qu’elle aurait mérité un roman dédié à son histoire, car King laisse tout de même planer le mystère sur les origines et l’histoire du Nœud Vrai.
Docteur Sleep est une superbe suite au non moins superbe Shining. On y retrouve des personnages denses au passé compliqué et hors norme, et un rythme qui permet aussi bien l’action que la réflexion. Un très bon cru que celui-ci.
Okay, this wasn't nearly as scary as I was thinking it was going to be. Mostly I was stressed out about the impending bad things that I knew were just around the corner. Is anticipation the main ingredient of a horror novel, the little bit that makes one book more scary than another? Who knows. It did take Mr. King an awfully long time to get to the point, though. There was a lot of exposition for a book that was a sequel. Yes, I know there was a large gap between "The Shining" and "Doctor Sleep" and we needed to get that in between stuff to make sense of who Dan Torrance is now, but sheesh, it took a while. Don't get me wrong, I was never bored. Stephen King is another of those writers who always makes me wonder how an author can be a good storyteller but …
Okay, this wasn't nearly as scary as I was thinking it was going to be. Mostly I was stressed out about the impending bad things that I knew were just around the corner. Is anticipation the main ingredient of a horror novel, the little bit that makes one book more scary than another? Who knows. It did take Mr. King an awfully long time to get to the point, though. There was a lot of exposition for a book that was a sequel. Yes, I know there was a large gap between "The Shining" and "Doctor Sleep" and we needed to get that in between stuff to make sense of who Dan Torrance is now, but sheesh, it took a while. Don't get me wrong, I was never bored. Stephen King is another of those writers who always makes me wonder how an author can be a good storyteller but not necessarily a good writer. Fascinating conversation starter, that. Overall, a damn good tale.
This is King's AA book. As cultural phenomena go, I think AA is a good thing, though like so many helpful institutions, it can become reified and dogmatic. I read it because I wanted to know what happened next after The Shining. I'm not a King fan, but I think his writing has improved over the years and, well, I wanted to know! Now I do.