RexLegendi reviewed Ralph Ellison's Invisible man by Ralph Ellison
Review of "Ralph Ellison's Invisible man" on 'Goodreads'
4 stars
Nederlands (English below)
I am an invisible man. No, I am not a spook like those who haunted Edgar Allan Poe; nor am I one of your Hollywood-movie ectoplasms. I am a man of substance, of flesh and bone, fiber and liquids – and I might even be said to possess a mind. I am invisible, understand, simply because people refuse to see me.
Het duurde eer ik in het verhaal kwam, maar vervolgens werd ik overweldigd door Invisible Man, het inmiddels klassieke werk van Ralph Ellison (1913-1994) dat in 1952 verscheen, aan de vooravond van de opkomst van Martin Luther King jr. en Rosa Parks. Ellison kende de pijnpunten. In zijn boek laat hij eerst de hoop zien van een jonge zwarte man die zich naar de regels van de ‘witte’ maatschappij voegt om zich op te werken, waarna die hoop omslaat in desillusie als blijkt dat die …
Nederlands (English below)
I am an invisible man. No, I am not a spook like those who haunted Edgar Allan Poe; nor am I one of your Hollywood-movie ectoplasms. I am a man of substance, of flesh and bone, fiber and liquids – and I might even be said to possess a mind. I am invisible, understand, simply because people refuse to see me.
Het duurde eer ik in het verhaal kwam, maar vervolgens werd ik overweldigd door Invisible Man, het inmiddels klassieke werk van Ralph Ellison (1913-1994) dat in 1952 verscheen, aan de vooravond van de opkomst van Martin Luther King jr. en Rosa Parks. Ellison kende de pijnpunten. In zijn boek laat hij eerst de hoop zien van een jonge zwarte man die zich naar de regels van de ‘witte’ maatschappij voegt om zich op te werken, waarna die hoop omslaat in desillusie als blijkt dat die regels zich genadeloos tegen hem keren. Door schade en schande wijs geworden zoekt de man vervolgens zijn heil bij een groep min of meer radicale gelijkheidsactivisten, die hem opnieuw teleurstellen met hun interne conflicten.
Bijzonder is de transformatie die de hoofdpersoon doorgaat. Aanvankelijk is hij erop gebrand vooruit te komen. Dat zijn aanspraak op een beurs is verbonden aan een vernederende battle royale om de witte geldschieters te plezieren, moet dan maar. Wanneer hij in het bijzijn van een witte regent van zijn college in aanraking komt met een zwarte man die zijn eigen dochter zwanger heeft gemaakt, voelt de hoofdpersoon vooral schaamte voor zijn huidskleur. Gaandeweg maakt zijn ambitie echter plaats voor een steeds dieper gevoel van onrecht, gepaard gaande met machteloosheid. (Invisible Man leek in dat opzicht op een modernere versie van [b:Verloren illusies|29903874|Verloren illusies|Honoré de Balzac|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1460482295l/29903874.SY75.jpg|2373321] van Honoré de Balzac.)
Hoogtepunten in het boek zijn de duistere proloog en de toespraken die de hoofdpersoon namens de Brotherhood houdt – Go take a drink and forget it. Or read it in The Daily News. His name was Clifton and they shot him, and I was there to see him fall. De laatste hoofdstukken over die Brotherhood vond ik daarentegen chaotisch en niet altijd even boeiend. ‘Ras the Destroyer’? Tolkien zou het niet beter hebben gedaan. Het zijn echter kleine minpunten in een uitstekend boek.
English
Although I had some trouble getting into the story, Invisible Man by Ralph Ellison is an overwhelming novel. The way he describes his protagonist’s transformation – from hope to fit in and succeed in a ‘white’ society, to despair over social injustice – is stunning, as are the sinister prologue and the speech the protagonist gives in name of the Brotherhood.