Feroand reviewed The Hero of Ages by Brandon Sanderson (Mistborn Era One, #3)
None
3 stars
Elbette buraya yazacağım her şey benim fikrim, herhangi bir şeyin ne olduğunu değil ama benim onu nasıl algıladığımı aktarmak amacım. Bunun üstüne bir de yorgun bir zihin eklenince ben senin yerinde olsaydım bu incelemeyi okumazdım.
Yazarın pek de bir yol kat edemediğini görüyorum. En en genel hatlarıyla baktığımızda, kitap son dörtlüğe girerken biraz yardırma ve mevzuları bir an önce toparlayıp kapatma eğiliminde, zira o noktaya gelene dek görece verimsizce bir "neden-sonuç dizgesi" hazırlamaya uğraşıyor.
Karakterlerin hepsi random number generator ile, random table üzerinden üretilmiş gibi hissettiriyor, bir bağlam ya da entegrelik pek yok. Mevzunun bütünü de öyle zira. Ana bir fikri alıp onu "çeşitlendirmek" için bir takım rastgele ve saçma şeyler sağa sola savrulmuş, karakterler bunlar arasında ilerlerken yer yer doğaüstü aptallık, yer yer doğaüstü zeka örnekleri gösteriyor ve her şey nasıl oluyorsa tatlıya bağlanıyor. Diyar pek "inandırıcı" hissettirmiyor. Herkes "iyi adam" lafına takmış durumda, mevzular hep aynı düzlemde dönüp …
Elbette buraya yazacağım her şey benim fikrim, herhangi bir şeyin ne olduğunu değil ama benim onu nasıl algıladığımı aktarmak amacım. Bunun üstüne bir de yorgun bir zihin eklenince ben senin yerinde olsaydım bu incelemeyi okumazdım.
Yazarın pek de bir yol kat edemediğini görüyorum. En en genel hatlarıyla baktığımızda, kitap son dörtlüğe girerken biraz yardırma ve mevzuları bir an önce toparlayıp kapatma eğiliminde, zira o noktaya gelene dek görece verimsizce bir "neden-sonuç dizgesi" hazırlamaya uğraşıyor.
Karakterlerin hepsi random number generator ile, random table üzerinden üretilmiş gibi hissettiriyor, bir bağlam ya da entegrelik pek yok. Mevzunun bütünü de öyle zira. Ana bir fikri alıp onu "çeşitlendirmek" için bir takım rastgele ve saçma şeyler sağa sola savrulmuş, karakterler bunlar arasında ilerlerken yer yer doğaüstü aptallık, yer yer doğaüstü zeka örnekleri gösteriyor ve her şey nasıl oluyorsa tatlıya bağlanıyor. Diyar pek "inandırıcı" hissettirmiyor. Herkes "iyi adam" lafına takmış durumda, mevzular hep aynı düzlemde dönüp dolanıyor, atmosfer, çaresizlik vs. hak getire.
İçerdiğini iddia ettiği felsefi tartışmalar pek bir köken taşımıyor zira felsefi de denemeyecek kadar düz çıkarımlardan ibaretler. Sunduğunu düşündüğü "dengeli evren" pek de o kadar dengeli, itmeli çekmeli değil. Yeterince kasarsam beyaz peynir ve kavunu da "birbirinin zıttı ama birlikte" ilan edip kurgu yazabilirim.
Bu kadar "büyük ve önemli" bir eser gibi sunulmasaydı, bu kadar bunalmış halde olmasaydım okur muydum, bitirmeye uğraşır mıydım? Sanmıyorum. Sıradan bir fantastik kitap. Yapacak başka bir şeyiniz yoksa, hikayede buraya kadar geldiyseniz okuyunuz derim. Yoksa... Eh. Gerek yok.